بازگشت
گذر در کوچه هاي خون و آتش
گرد اّورنده و مترجم: غفار عريف گرد اّورنده و مترجم: غفار عريف

پيوست به گذشته

روزنامهْ: Frankfurter Allgemeire Z.

مورخ 12/10/2000

نويسنده: Christiane Hoffmann

 

 

يك تابستان خوب براى طالبان

 

شاگردان مليشه ( طالبان ) حالا 95 فيصد افغانستان را كنترول ميكنند

 

تهران، درماه اكتوبر: در افغانستان چند هفته پيشتر از اّمدن زمستان بيلانس نظامى تابستان بسود بنياد گرايان اسلامى طالبان بيرون مياّيد. شاگردان مليشه كه به اسلام (شاخهْ) تسسن تعلق دارند و در سال 1996 كابل را به تصرف خود در اّوردند، بعد از اشغال قندز و تالقان فعلاً 95 فيصد قلمرو افغانستان را كنترول مينمايند. (احمدشاه) مسعود رهبر نظامى اتحاد شمال و مخالف طالبان شديداً زير فشار قرار گرفته است، بخصوص اينكه با از دست دادن پايتخت فعلى او يعنى شهر تالقان مهمترين راه اكمالاتى اش قطع گرديد. طالبان در سطح بين المللى ناموفق بوده تلاش بخرج نميدهند تا حالت انزواى جهانى خويش را بشكنانند. درعين زمان طوريكه ديده ميشود هيچيك از تلاش هاى بين المللى جهت اعادهْ صلح به اين كشور ويران و جنگ زده كه طى بيشتر از بيست سال درگير جنگ و جنگ شهروندى است مستقيماً موفقيتى را در قبال نداشته است. بنابر خشكسالى سخت كه پس از سه دهه در اين منطقه رونما شده، وضعيت بشرى را به ادامه خرابتر كرده است. با تصرف تالقان و تنگى مهم و استراتژيك فرخار، در ماه سپتمبر طالبان مخالف خويش، مسعود را به اّخرين پايگاه مستحكم او، درهْ پنجشير و در بدخشان در محلات شمال شرقى افغانستان به عقب راندند. در حال حاضر در چند كيلومترى سرحد با همسايهْ شمال شرقى، تاجكستان جنگ جريان دارد، در جائيكه مسعود از اّنجا با سلاح (و مهمات) تامين ميشود. معلومدار كه طالبان به موفقيت دست يافتند تا بخش اعظم راه هاى تداركاتى مسعود را از تاجكستان قطع كنند. همچنان راه اصلى ارتباط تالقان با پنجشير نيز تحت كنترول جنگجويان اسلامى در اّمده است. مسعود دليل تازه ترين شكست را در پيوستن تعدادى از فرماندهان همراه با جنگجويان (چريك هاى) شان به طالبان، دانست. بر اساس معلومات ارائه شده از جانب ملل متحد تقريباً هفت صد هزار نفر از ترس جنگ ها به مناطق كوهى بدخشان فرار نموده اند، در جائيكه اّنها فاقد تامينات (به مواد اوليه) بوده و بدون سرپناه زمستان را سپرى ميكنند.

پيروزى هاى نظامى طالبان با حملات ديپلماتيك همراه گرديد و بدين طريق قدرتمندان افغانى به شناخت بين المللى خود تلاش ميدارند. درماه سپتمبر يك هيئت نمايندگى برياست معاون وزير خارجهْ طالبان (اّقاى عبدالرحمن) زاهد به پاريس، واشنگتن ونيويارك سفر نمود تا ادعاى خويش را مبنى بر استحقاق حصول چوكى افغانستان در سازمان ملل متحد كه فعلاً در اختيار اتحاد شمال ميباشد، به كرسى بنشانند. طالبان معتقدند كه اّنها يگانه كسانى هستند كه ميتوانند ثبات و امنيت دراز مدت را در افغانستان ضمانت نمايند. باوجود كنترول داشتن بر قسمت بيشتر خاك افغانستان، طالبان تا كنون صرف ازطرف پاكستان، عربستان سعودى و امارات متحدهْ عربى برسميت شناخته شده اند، اما اين مساله حرف اّخر نيست، زيرا اّنها در نتيجهْ عدم رعايت حقوق بشر و ستم بالاى زنان در مقياس بين المللى خود را بى اعتبار كرده اند. ملل متحد در ماه نومبر سال گذشته تحريم هاى اقتصادى را بر ضد طالبان وضع نمود، بخاطرى كه اّنها به تروريست سرشناس سعودى اسامه بن لادن پناه داده اند. او مسوول بم گذارى در سفارتخانه هاى امريكا در افريقا در سال 1998 پنداشته ميشود.

در چهارمين سال حاكميت طالبان، ديوار انزواى بين المللى اّنها وسعت مي يابد. اّقاى Intini معاون وزير خارجهْ ايتاليا در بازديد خود از كابل اولين بار بود كه اظهار داشت: هرگاه پروسهْ صلح راه اندازى گردد روم احتمال اّنرا مى بيند تا طالبان را بطور دايم برسميت بشناسد. فرانسه نخستين كشورى بود كه از يك مقام عاليرتبهْ طالبان دعوت بعمل اّورد. ساير دول اروپائى توسط نمايندگان خويش در پايتخت پاكستان شهر اسلام اّباد با طالبان تماس برقرار ميدارند. حتى در ديدگاه هاى روسيه يكى از مخالفين سرسخت طالبان و همايتگر نظامى اتحاد شمال، با در نظرداشت وضعيت جديد نظامى تغييراتى بچشم ميخورد.

مسكو كه با نيروهاى (نظامى) خود از سرحدات مشترك افغانستان - تاجكستان حراست مينمايد، طالبان را متهم با اّن ميسازد كه بنيادگرايان اسلامى را به جمهوريت هاى اّسياى ميانهْ شوروى سابق و منطقهْ قفقاز صادر ميكنند. پس از افتتاح دفتر "نمايندگى سياسى" جمهورى جدائى طلب چچين در كابل، مسكو در اّغاز سال طالبان را با در پيش گرفتن حملات هوائى تهديد كرد.

وليك در همين تازگى ها رئيس جمهور (روسيه) اّقاى پوتين، نمايندهْ خاص خود در منطقه و سخنگوى پيشين قصر كريملن اّقاى Jastraschemskij را جهت انجام مذاكرات به اسلام اّباد فرستاد تا با پاكستان، متحد نزديك طالبان راجع به ورود تغييرات در وضع، مشوره بدارد. بر اساس گزارش هاى مطبوعاتى در ايران، در اين مذاكرات پيرامون ديدار مشترك وزراى داخلهْ روسيه،پاكستان، ازبكستان و تاجكستان بحث روى قضيهْ افغانستان، تصميم گرفته شد. نشانه هاى از تغييرات در طرز ديد ازبكستان نيز به نظر ميرسد. در اّنكشور رئيس جمهور كريموف با مخالفين اسلامى درگيرو دار است و تا كنون روش سختگيرانه را در مقابل طالبان در پيش گرفته بود. رئيس جمهور تركمنستان اّقاى (صفر مراد) نيازوف كه در منازعات افغانستان با كسب اعتماد طرفين جنگ، موقف ميانجيگرانه اختياركرده، به اطلاع رسانيد كه اّقاى كريموف در موضعگيرى خود (نسبت به طالبان) تغييرى را رونما ساخته است. رئيس جمهور ازبكستان را فعلاً عقيده براّنست كه روسيه در مورد تهديد خطر اّسياى ميانه از سوى طالبان مبالغه مينمود تا حضور نظامى خود را در اّسياى مركزى قايم گرداند. پى اّمد اين تغيير ميرساند كه سفير ازبكستان در اسلام اّباد در همين نزديكى ها در يك ديدار رسمى با نمايندهْ طالبان خاطر نشان كرد: او مطمئن است كه طالبان خطرى را متوجه كشورش نميسازند و به ضرورت "تامين ارتباطات دوجانبه" تاكيد بعمل اّورد: "ما خواهان صلح دايمى در افغانستان هستيم، بدين گونه است كه اّسياى ميانه از راه هاى افغانستان با جهان رابطه ميداشته باشد."

قوى ترين مجادله گر انزواى طالبان قبل از همه بخاطر بن لادن ايالات متحدهْ امريكا باقى ميماند. واشنگتن در نيمهْ دههْ نود در قدم اول از طريق پاكستان و عربستان سعودى به طالبان كمك رسانيد، زيرا از اّنها اّرزوى يك افغانستان داراى ثبات را ميبرد. همچنان كشور همسايهْ (افغانستان) ايران با جمعيت بيشتر اهل تشيع يكى از مخالفين سر سخت طالبان بود در مقابل از اتحاد شمال پشتيبانى ميكند و تعداد زياد رهبران (جبههْ متحد شمال) در اّنجا پناهگاه يافته اند. تهران طالبان را متهم ميسازد كه اقليت شعيهْ افغانستان را تحت پيگرد قرار داده و با نظريات افراطى بنيادگرايانهْ خود ها به اعتبار اسلام لطمه وارد ميدارند.

لاكن تهران در همين تازگى ها به استقامت روش هاى عملى رو اّورده است. "ما نميتوانيم مملكت همسايهْ خود را ناديده بگيريم"،اين سخنان از "نتيجهْ نظر سنجى هاى افغانستان" كه توسط دفاتر مسوول در قضيهْ كشور همسايه، در تهران صورت گرفته است، برمياّيد. ايران از پى اّمدهاى جنگ شهروندى در افغانستان شديداً رنج ميكشد. نه تنها دو مليون مهاجر افغان را در قلمرو خود جاى داده است، بلكه راه مهم ترانزيتى قاچاق ترياك وهيروئين (افغانى) نيز محسوب ميگردد. در حال حاضر تهران يك استراتيژى دوگانهْ را تعقيب مينمايد: از يك طرف يك (سياست) "Cordon Sanitaire" را دنبال ميكند و تلاش بخرج ميدهد تا با مصرف گزاف سرحدات خود را تحكيم بخشد. در سمت ديگر بشكل غير رسمى در عمل با طالبان همكارى دارد. در ماه سپتمبر اولين بار يك وزير طالبان از ايران ديدن كرد. ازقونسلگرى ايران در شهر هرات بوسيلهْ يك هيات نظارت صورت گرفت و بنابر اطلاع داده شده بايست در اّيندهْ قريب دو باره باز گردد. از مدتى كوتاهى بدين سو از زبان زمامداران ايران در ارتباط به رژيم حاكم در افغانستان حرف هاى مثبت بگوش ميرسد. طالبان در زمينهْ اعمار مجدد تاسيسات عامه نسبت به رئيس جمهور برهان الدين ربانى كه تا هنوز شناسائى بين المللى با حكومت او ميباشد و دو سال تمام حاكميت قابل لمس (واقعى) را در دست داشت، بسيار زياد كار كرده اند. شرايط امنيتى بهبود يافته "اّنها (طالبان) خواهان اّبادى هستند" هرگاه طالبان در پى استحكام دايمى خودها براّمده اندمجبور اند روش هاى خويش را با جامعهْ بين المللى وفق دهند و استفاده از قواعد بنيادگرايانه اسلامى را (نرمتر سازند) اين ها سخنانى بودند كه از تهران شنيده ميشوند.

در حاليكه طالبان را منحيث يك طرف قضيه در مذاكرات غير رسمى مى پذيرند باّنهم، تلاش هاى صلح بين امللى به پيش نميرود. ابتكارات ديپلماتيك ايران بمثابهْ رئيس سازمان كنفرانس ممالك اسلامى كه در اّغاز سال گفتگوهاى غير مستقيم را در عربستان سعودى ميانجيگرى نمود، نتيجه ئى را ببار نياّورد. تبادلهْ زندانيان مطابق لست توافق شدهْ تحقق نيافت. ابتكار دعوت لويه جرگه تحت رياست ظاهرشاه، كه در سال 1973 از قدرت بركنار گرديد به كدام موفقيتى نه انجاميد، با وجود اينكه ظاهر شاه 86 ساله در نزد اكثريت افغان ها در مقام سمبول وحدت قابل قبول ميباشد. ولى طالبان اّگاهانه اظهار نمودند كه در لحظهْ حاضر با اين پيشنهاد علاقه ندارند.


 

 


نشريهْ: Frankfurter Rundschau

مورخ 25/9/1998

نويسنده: Willi Germund

 

 

مهاجرت بزرگ با كاروان وسايط بالاى هندوكش

 

مهاجرين (تازه وارد) از افغانستان از قتل عام هاى (دسته جمعى) توسط مليشه هاى طالبان پس از اشغال مزار شريف گزارش داند

 

"همسرم صرف در مورد سرنوشت خودش در هراس بود" با ياد اّورى اين سخنان دفعتاً سيل اشك بر رخسار ليلى جارى شد، (زنى) كه سختى هاى ماه گذشته را پشت سر نهاده است. هنگاميكه جنگجويان خدا، مليشه هاى افراطى اسلامى طالبان منزل او را در شهر مزار شريف تلاشى نمودند و يك دادگاه مختصر را داير كردند، (اين خانم) بدون اينكه كارى ازدستش ساخته باشد، مجبور بود مشاهده نمايد كه چگونه اين مردهاى پر از اشتياق دو گلوله را بر فرق شوهرش يك قوماندان نظامى اتحاد شمال رها ساختند و با يك فير ديگر سينه اش را شگافتند. "در پايان اّنها (طالبان) سرش را بريدند، مثليكه يك كشتار حلال را انجام داده باشند" اين جملات، حرف هاى ليلى مادر دو فرزند بود كه طالبان (بر علاوهْ همسرش) دو برادر او را نيز به قتل رسانيدند. پوره يكماه دوام كرد تا ليلى با سه طفل خود توانست كه يكجا با هزار ها مهاجر ديگر، كاروان سفر را از مزار شريف از طريق كوههاى هندوكش به سوى مركز پاكستان شهر اسلام اّباد بپيمايد.

با رسيدن اّوارگان (به پاكستان) براى نخستين بار يك تصوير كامل از چگونگى اشغال شهر مزار شريف بوسيلهْ طالبان بتاريخ 8 اگست سال 1998 و اّخرين رويدادها در اّنجا، بدست اّمد. تصويرى از وحشت كه كمشنرى عالى ملل متحد در امور پناهندگان را به تقاضاى غير عادى ( غيرمنتظره) از كشورهاى همسايه افغانستان وادار گردانيد: "ما خواهش ميكنيم كه اين كشورها (همسايه ها) شعيه هاى افغانى و مربوطين اقليت هزاره را بداخل خاك خود اجازهْ (پناه) دهند." (مليشه هاى طالبان) در شهر مزار شريف با استفاده از بلند گوهاى مساجد به اّواز بلند و بطور دوامدار ازهزارهْ هاى اهل تشيع مى طلبيدند كه بايست عقايد (مذهبى) غلط خود را كنار بگذارند و به (مذهب) تسنن رو اّورند. زمانيكه مليشه هاى طالبان (به تلاشى) منازل مردم پرداختند در همان وقت، مردان فاميل را جابجا به ضرب گلوله نابود ساختند وعدهء را اسيرکرده و در كانتينر هاى از قبل اّماده شده زندانى نمودند. مردان اسير مجبور بودند كه روز دراز را در داخل كانتينر ها انتظار بكشند تا به نقطهْ نامعلوم و هدف نا معين انتقال داده شوند.

سازمان هاى خارجى عدد قربانيان را در مزار شريف در حدود سه الى چهار هزار نفر تخمين ميزنند. اما سازمان عضو بين الملل سخن از هفت هزار نفر قربانى بر زبان دارد. مجاز نيست هويت اصلى (نام) ليلى افشا گردد، زيرا او به سان ساير مهاجران از ناحيهْ تعقيب و پيگرد دفاتر پاكستانى در هراس ميباشد. "حملات بسيار شديد (خراب) توسط حزب اسلامى صورت گرفت." اين حرف ها از زبان يك بيوه زن مهاجر (ليلى) از شمار اّوارگان تازه وارد به پاكستان، گزارش يافته است. جنگجويان (نظاميان) كه تحت قوماندهْ گلبدين حكمتيار بودند،همه به طالبان پيوستند. حكمتيار كه در دههْ هشتاد از جانب ايالات متحدهْ امريكا در جنگ بر ضد شوروى حمايت ميگرديد، درين ميان در ايران پناهگاه پيدا نموده است.

رژيم تهران بروز چهارشنبه به يك مانور (نظامى) با اشتراك دوصد وپنجاه هزار عسكر در سرحد با افغانستان اّغاز نهاد و تقاضاى تسليمدهى قاتلين هفت نفر ديپلمات ايرانى را بعمل اّورد كه پس از اشغال شهر مزار شريف به قتل رسانيده شدند. رهبر طالبان ملا محمد عمر ادعا نمود كه "اعضاى غير قابل كنترول" مسوول قتل (ديپلمات ها) ميباشند، اما مهاجرينى كه از شهر مزار شريف اّمده اند، (تحليل ها) و اعتقادات ديگرى دارند. بقول عدهْ از باشندگان سابق مزار شريف، مسوول كشتار ديپلمات ها يك قوماندان استخباراتى مليشه هاى طالبان بوده است. ديگران ميخواهند بدانند كه قاتلان "طالبان پنجابى" بودند. اين سخن به معنى اّن است كه موجوديت جنگجويان پاكستانى را در صفوف مليشه هاى افراطى اسلامى قلمداد ميكرد.

محمد عمر با يك حملهْ (لفظى) متقابل به اين اتهام با اقامهْ دعوى بر ضد مخالفين، چنين پاسخ گفت: "رقم انسان هائيكه در جريان تصرف شهر (مزار شريف) كشته شده اند بمراتب كمتر است نسبت به تعداد پيروان (طرفداران) ما كه يكسال پيشتر در مزار شريف بشكل دسته جمعى به قتل رسيدند." طالبان قبلاً نيز مزار شريف را در ماه مى 1997 براى چهار روز اشغال كرده بودند كه پس از يك قيام (مردمى)، جنگجويان خدا مجبور به ترك دوبارهْ شهر گرديدند. هزارها نفر از سرباز طالبان در اّن موقع كشته و يا بعد از به اسارت در اّمدن، كشته شدند تصور ميشود كه جمعاً بين 8000 الى 9000 نفر به قتل رسيده باشند و نشرات جهانى (در اّن هنگام) از شمار كشته شدگان در پروسهْ قتل عام ها، بكلى يادداشت نگرفته است.

"افغانستان خود را در يك خط پيچ در پيچ درگيرى هاى قومى مي يابد" بعد از وقوع حوادث اخير يك كارمند يكى از موْسسات (سازمان هاى) خيريه، باور هاى خويش را با ذكر كلمات بالا بيان نمود. تعجب اّور نيست كه تقاضاى ممالك همسايه از طالبان پشتون سنى مذهب مبنى بر تاسيس يك حكومت با سهيم ساختن كليه اقليت هاى قومى، جواب رد دريافت كرد. "ما يك حكومت برخاسته از نمايندگان مردم هستيم" اين حرف ها را محمد عمر  در اّغاز هفته اظهار داشت. فعلاً كدام موافقه ئى داير به دادن امتيازى به ديگران صورت نمى گيرد، اين مطلب از سفارت طالبان در اسلام اّباد بگوش ميرسد. رژيم ملا ها تا حال به غير از پاكستان، از طرف امارات متحدهْ عربى و (عربستان سعودى) برسميت شناخته شده است. بدين سبب بيرق سفيد "شاگردان اسلام"، (ترجمه لغوى طالبان همين معنى را ميدهد)، درين ميان بر نود فيصد قلمرو افغانستان در اهتزاز ميباشد.

لاكن بعوض شناسائى سياسى در برابر مليشه ها يك دشمنى زايدالوصفى در جهان موج ميزند. حتى پاكستان كه به علت حمايت و پشتيبانى از طالبان در تمام منطقه منزوى گرديده، "بيطرفى كامل" خويش را در صورت بروز نزاع (نظامى) بين كابل و تهران، اعلام كرد. ملل متحد كه در اّغاز سال در سراسر جهان در تكاپوى جمع اّورى مبلغ 135 مليون دالر امريكائى جهت پيشبرد فعاليت هاى بشرى براّمد، تنها 48 فيصد از مجموع پول را بدست اّورد. از "انعكاسات" چنين برمياّيد كه سازمان هاى يارى رسانى انسانى مربوط به اتحاديهْ اروپا ميخواهند در ختم ماه اكتوبر بيش از اين پول دراختيار سازمان هاى خيريه در افغانستان قرار ندهند (در موْسسه) "پروگرام مواد غذائى جهان" (WFP) كه اشياى خوراكى را به افغانستان تحويل ميدهد، نشانهْ از پايان (ذخاير) به چشم ميخورد، زيرا بخاطر خريد مواد تكميل گدام ها پول دريافت نمى كند. علت اّن چيست؟ از اّنجائيكه ملل متحد خواهان روشن شدن چگونگى قتل يكعده از كارمندان خود در (افغانستان) ميباشد، بناً قطار وسايط باربرى نميتواند توسط خارجى ها بدرقه گردد.

عربستان سعودى كه ملاهاى افغانى را تامين مالى ميكرد، بروز سه شنبه كاردار (نمايندهْ سياسى) خويش را از كابل باز طلبيد و دليل اّن را "علاقمندى هاى ملى" به قيد گرفت. وليك نمايندهْ طالبان كه هم زمان از عربستان سعودى بيرون رانده شد از ديدگاه خود مقبرهْ دزدان نساخت: "اين مساله به احتمال قوى به اسامه بن لادن ارتباط ميگيرد." فرزند مالك دستگاه ساختمانى سعودى از سوى ايالات متحدهْ امريكا متهم به اّنست كه در سفارت هاى واشنگتن در نايروبى و دارالسلام بم گذارى نموده است. رهبر طالبان ملا محمد عمر دايماً گفته است كه اسامه بن لادن مهمان ما بوده، تروريست نمى باشد. اما در قضاوت او علاقمندى شخصى تجلى مييابد. مرد در حدود عمر چهل ساله "رهبر موْمنين" اّنگونه كه او خود را به اين لقب نام نهاده، چند هفته پيش بر اساس گزارش ها در مطبوعات پاكستان با دختر 18 سالهْ اسامه بن لادن ازدواج كرده است.


 


روزنامهْ: Die Rheinpfalz

شمارهْ 301 مورخ 29/12/2000

 

 

دهشت افگنان اسلامى زندانى شدند

 

داشتن ارتباط با تروريست سرشناس بن لادن

 

شهر كارلسروحه (ddp/ap) Karlsruhe: چهار نفر عضو يك تشكل بنيادگراى اسلامى بدست شبكهْ دفتر پوليس جنايى فدرال (اّلمان) افتيد كه بايست در ارتباط با تروريست معروف اسامه بن لادن قرار داشته باشند.

اّنها قبلاً در روز دوم ايام تعطيل عيد كريسمس در نتيجهْ تلاشى منزل در شهر فرانكفورت دستگير شدند. اين مطلب را ادارهْ دادگسترى فدرال در روز گذشته در شهر كارلسروحه به اطلاع رسانيد. اّنها در پهلوى عضويت شان در گروپ جنايى متهم به نقض مفاد قانون داشتن سلاح و مواد منفجره و همچنان جعلكارى در اسناد، ميباشند. يكى از ين افراد تبعه الجزاير بوده، دو نفر از عراق اّمده اند و فرد چهارم يك شهروند فرانسه است. پوليس در جريان تلاشى منازل اّنها انبار اسلحه و دو كيلو گرام مادهْ اساسى جهت ساختن مواد منفجره بدست اّورد.

هرچهار نفر در ارتباط به شبكهْ بين المللى "مجاهدين" يعنى اّن جنگجويان خدا بوده كه در مراكز اّموزشى جنبش ترور اسامه بن لادن در افغانستان، پيشبرد جنگ هاى كوچك و انفجار دادن مادهْ انفجارى را اّموخته اند.

هدف اين اتحاديه (تشكل) را پلانگذارى و اّمادگى براى انجام "عمليات جزا دادن" افراد ضد اسلام و تاسيسات دول غربى، دربر ميگيرد. اين حرف نيز در اطلاعيهْ ادارهْ كل دادگسترى (اّلمان) درج است. بر علاوه اين سازمان، گروپ هاى اسلامى ديگر را در هنگام درگيرى هاى داخلى، در داخل كشورهاى اسلامى با كار تهيه، نگهداشت وانتقال سلاح يارى ميرساند.


 


 

روزنامهْ: Die Rheinpfalz

شمارهْ 207 مورخ 7/9/2001

نويسنده: Anne Susann Von Ehn

 

 

ايدياليست ها از ردهْ

انسان دوستان عيسوى

 

همكاران سازمان خيريهْ Shelter در افغانستان از بسيارى (جهات) امنيت خود را به مخاطره انداختند،  فعلاً  اّنها را خطر جزاى اعدام تهديد ميكند

 

اّقاى Udo Stolte رئيس سازمان خيريهْ Shelter جرمنى با ناراحتى اطلاعاتى را تعقيب ميدارد كه از افغانستان ميرسد. خودش بشكل تصادفى از خطر افتيدن در زندان طالبان نجات يافت، ولى در ارتباط به زندگى كارمندانش، هشت نفر اتباع خارجى و شانزده نفر افغان در هراس ميباشد. (حيات) اّنها را خطر جزاى اعدام بر اساس شريعت يعنى پايه حقوقى اسلام تهديد ميكند. اتهام وارده چنين است: ماموريت به دعوت و كشانيدن مسلمين به مذهب عيسويت.

اّقاى Stolte خشمگين ميشود، اّنگاه كه ميشنود و يا ميخواند كه كارمندان محبوس سازمان خيريهْ Shelter Now خود را ضعيف و يا لاقيد در تمركز فكرى تبارز داده اند. "ما از مدت هجده سال بدين سو در افغانستان كار مينمائيم. كارمندان ما زبان را مياّموزند، و با كلتور (اّنكشور) احساس بيگانگى نميدارند." بطور متداوم حالات خطرناكى به پيش اّمده است، هم در زمان روس ها و همچنان در دوران طالبان وضعيت همسان بوده است. "ليكن اينكه تا اين اندازه جدى گرفته شده باشد، ما انتظارش را نداشتيم" اين اّموزگار مدرسهْ ابتدائيه اعتراف نمود كه در هنگام رخصتى (تابستانى) مكاتب (در اّلمان) در كابل بود (سازمان خيريهْ) Shelter Germany هدف كار خويش را اينگونه وانمود ساخت: كمك به نيازمندان در سراسر جهان "بدون درنظرداشت نژاد، اعتقادات سياسى و مذهبى." كليه (مسايل در سال 1979 در شهر Wisconsin در ايالات متحدهْ امريكا، جائيكه (سازمان خيريه) بين المللى Shelter Now تاسيس شد،اّغاز يافت. سازمان غير دولتى وظيفهْ خود دانست تا مردمان نيازمند را در افغانستان و پاكستان يارى رساند. در سال 1992 يك گروپ خود را از (سازمان) مادر در امريكا، جدا ساخت و (موْسسهْ خيريهْ) Shelter Germany را كه دفتر مركزى اّن در شهر Braunschweig تعيين گرديد، بوجود اّوردند. "كارمندان ما غم اطفال (بى سرپرست) را در جاده هاى كابل ميخورند، در مراكز تجمع مهاجران خبازى ها و اّشپزخانه هاى پخت شوربا را ايجاد نموده اند، اضافه از دو هزار حلقه چاه عميق را باز سازى و پاك كرده اند"، اّقاى Stolte يك عده پروژه هاى ديگر را نيز برشمرد.

موْسسهْ خيريهْ Shelter عمليات كمك رسانى خويش را بنابر اظهارات (مقامات) اّن سازمان از مدرك اعانه هاى شخصى تامين مالى ميكند. بودجهْ سازمان در سال 1999 حدود 3،5 مليون مارك (اّلمانى) را در بر ميگرفت. رقم جديدى در دست نيست. بدليل (حاكم بودن) وضعيت بحرانى بودجهْ سال 2000 تا كنون ارائه نشده است، اّقاى Stolte ازين بابت معذرت خواست. هميشه براى پروژه هاى جداگانه از سر جمع وجوه مالى عمومى از جانب ملل متحد و حكومت اّلمان و يا امريكا اختصاص داده ميشود. بطور مثال وزارت همكارى هاى اقتصادى و انكشاف اّلمان در سال گذشته با سبسايدى 1،1 مليون مارك كار سازمان را در پاكستان پشتيبانى نمود. دراّنجا Shelter از مدت پانزده سال بدين سو به فاميل هاى مهاجر افغان خانه هاى سادهْ (خامهْ) گلى را اعمار نموده است. "ما درين پروژه Shelter Germany كار را مشتركاً به پيش برديم و كار موظفين (كارمندان سازمان) را مثبت ارزيابى ميداريم"، اين حرف را دفتر مطبوعاتى جامعهْ (موْسسهْ) اّلمان در امر همكارى هاى تخنيكى (GTZ) به اطلاع رسانيد. "كدام دليل (اساسى) در زمينه اعتراض كردن و (اتهام وارد كردن به فعاليت سازمان) موجود نيست."

كسانيكه منحيث كارمند Shelter به افغانستان و يا پاكستان ميروند، مجبور هستند مفکوره ايدياليسم را با خود ببرند. زيرا به تعداد 30 الى 40 نفر كمك كننده از دول غربى بشكل افتخارى كار مينمايند. "به پرداخت معاش وسيلهْ مالى وجؤد ندارد." دوستان،اعضاي  فاميل ها و از حلقه اّشنايان کارمندان موسسهء خيريه حاضر ميشوند تا جهت انجام وظايف به خارج بروند .معاش كارمندان محلى از وجوه اختصاص داده شده به پروژه تاديه ميگردد.

 

جهانگردان (حاملان خوشبختى) نيز در ميان اّنها:

چه چيزى انسان ها را تحريك ميدارد تا از تمامى امنيت (جان خود) صرف نظر كنند، كليه اّسايش ها را كنار بگذارند و خود را وقف اطفال يتيم و گرسنه در كابل و يا فاميل هاى محتاج مهاجر در پاكستان سازند؟ "اّنها تا حد بيشتر بر حسب اعتقادات عيسوى بنابر انگيزه هاى انسان دوستانه عمل ميدارند"، رئيس موْسسهْ Shelter چنين حرف ها را بيان نمود. گاهگاهى جهانگردان نيز در ميان اّن حضور مييابند، ليكن بزودى (از فعاليت و همكارى) دست ميكشند.

اّقاى Stolte در مورد، بارى اينگونه فكر مينمايد كه اّيا ميشود عيسوى بودن يارى رسانان را دليلى مبنى بر اتهام وارد كردن دانست "معلومدار در افغانستان ميتوان راجع به اعتقادات صحبت بعمل اّورد، هم پيرامون عقايد اسلامى و هم باورهاى عيسويت." وليك اين به مفهوم اّن نيست كه "انسان ها را به يك مذهب مشخص روگردان ساخت." به هر يك از كارمندان تفهيم شده كه در كشور اسلامى (فعاليت در راه) دعوت مسلمين به عيسويت با جزاى اعدام مواجه ميگردد. او نميتواند ناديده انگارد كه كارمندان ، انجيل را بمنظور استفادهْ شخصى در بكس هاى خود داشتند. "اين مساله كه اموال شخصى كارمندان خويش را در معرض كنترول قرار دهيم جز وظايف ما نبوده و قادر به اّن نيستيم" اين سازمان تماس خوب را با كليساهاى مختلف پروتستان ها بر قرار ساخته است "با همه رنگ هاى قابل امكان." منجمله روابط با مركز عقب گرايان حضرت عيسى در شهر (CZB) Braunshweig تامين ميباشد، كه حتى موْسسهْ Shelter Germany در عمارت مربوط به اّنها يكباب (اپارتمان) را جهت دفتر به كرايه گرفته است. علاوه براّن ارتباطات شخصى با كليساى اّزاد پروتستان ها وجود دارد. معاون رئيس (سازمان) Shelter Germany به حيث اسقف كمكى درين "تشكل داراى خط دعوت دهنده به اعتقادات خود" كار ميكند. مركز عقب گرايان حضرت عيسى يك نقطهْ مركزى فعاليت كشانيدن و دعوت كردن ديگران را بسوى باور هاى خويش به افغان ها و كُرد ها اختصاص داده است. اين سخن چنين مفهوم را ميرساند: "اين دو گروپ از مردم از طرف تشكل در سال 1997 به فرزندى قبول شده است، به چه معنى: مركز عقب گرايان حضرت عيسى CZB مسووليت بخصوص را در قبال اين مردمان متقبل گرديده است."

در نزد متعصبين مذهبى در افغانستان سازمان هاى مدد رسان غربى از مدت ها بدين سو بمثابهْ خار چشم هستند و اين ها اّشكارا (روش هاى) بى حرمتى به انسانيت (تعرض به انسان) را مشاهده مينمايند و شاهدان سيستم (رژيم) بى توجه به انسانيت ميباشند. بخاطر اينكه در ضديت با اّنها كارى را در پيش گرفت، به طالبان همهْ ابزار (وسايل) درست پنداشته ميشود، از جمله اتهام وارد كردن مبنى بر دعوت و كشانيدن مسليمن به عيسويت.

 

پايان جلد اول

 

 


August 27th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی